Carl Gustav Jung, gölgeyi bilmediğimiz şeye hükmetmek olduğunu ve bunun yıkıcı olduğunu belirtmektedir. Kötü olan, bilincimizin yarı uykuda olması ya da koşulların öfkeli olmasıdır. Örneğin, öfkeli bir kişinin öfkesinin durması için zaman tanımaması gibi... Bu hayatta her şey koşullara bağlıdır.
Gölge Nedir
“Gölge,
insanın bastırılmış, fakat aynı zamanda sürekli belli bir formda yaşamak
isteyen canlı bir yanıdır” (Jung, 1968: 20).
1. Kısım: Gölgenizi (egonuzu ve içimizdeki negatif veya kötü dediğimiz şeyleri) gözlemlemek yani onları tanımak ve süper özdeşleşmek için gereklidir, yani gölgenizi bilmek ve tanımaktır ve bunun seviyeleri vardır. Geçeceğiniz katmanları veya süreçleri, bu yüzden bastırmadan, suçluluk duymadan, kendinizi kırbaçlamadan gözlemleyin.
2.
Kısım: Burası en ilgi çekici olanıdır. Çünkü burası gölgeyi tüm bileşenleriyle
tanıyarak, gölgenin kendini gösterdiği varoluşunuzun tüm alanlarında (fiziksel,
zihinsel, duygusal, cinsel, psikolojik vb.) hareket alanıdır). İlk adım olarak
onu bastırmaya başlayacaksınız ya da sınırlandıracaksınız, bunlar arzular,
düşünceler, dürtüler ya da eylemlerdir, daha sonra ve bumerang gibi bize geri
gelmemesi için ideal olan onu yönetmektir. Nasıl? Basitçe, hayatınızın anlarına
tuz ya da gerekli malzemeleri eklemek gibi olacak ve gölgenin ne zaman, ne
şekilde ve ne miktarda çıkması gerektiğini, sizi yönlendirmeden, öğrenme
sürecinizin yararına bilinçli olarak seçeceksiniz, tam tersine, güç ve
ölçülülükle sizin için gerekli olanı yapacaktır. Ve bazen kendimiz için yeterli
olamadığımız için duyduğumuz bir ifadenin geçerli olduğuna bir örnek: “hastalık
beni aşağı çekerse, gurur beni kaldırır yukarı”, ama bunu farkındalıkla,
kimseye zarar vermeden yapıyorsunuz.
Gölge, deneyimlerimize ve gözlemlerimize göre, bu, kendimizde toplumsal olarak kabul edilmeyen bir şeyi yapmak için düşüncelerimiz, arzularımız, duygularımız olduğunu ve bunu çoğu zaman hissettiğimiz için fark etmemiz anlamına geliyor. Ketlendin, inkar ettin, kabul etmedin, tanımadın ve kendinde bile göremedin. Mesela bir tanıdığınız arkadaşınıza kırgınlık duyuyor, öfkeyle konuşuyor, onu küçümsüyor ama kendindeki tüm iyiliği tanıyor ve görüyor, kırgınlık ve nefret gösterdiği söylendiğinde ise tanıyamıyor. Başkalarından nefret etmenin kendisinde olduğunu kabul etmek istiyor ama bunu fark etmek, sakin ve huzurlu olmak için gösterdiği gibi biri olmadığını anlamak onu üzüyor. Gölgenizin bu kısmını kabul etmek ve tanımak, nefretin orada olduğunu ve bu nefret nedeniyle işleri buna göre yaptığınızı, yapmayı istediğinizi fark etmek ve kabul etmek anlamına gelir. Ancak arkadaşınız bunu inkar ediyor ve yaptıklarından dolayı başkalarını suçluyorsa gölgesiyle bütünleşmeyi öğrenmemiş olduğunu kabul edebiliriz.
Gölgeyle Bütünleşmek
Gölgeyle
“bütünleşmeyi” tanımak bilince dayanır, bilinçli olarak kendinizi korumadan
kurtarırsınız çünkü gölge “kötüyü” değil, geriye kalan arketiplerin
performansıyla bağlantılı bilinçdışı bir içeriği temsil eder. Gizli veya
gözlemlenmemiş veya entegre edilmemiş. Bu şekilde şiddet uygulayan bir varlık,
önceden şiddet uyguladığının farkında değildir, içgüdüsel olarak öyledir.
Bilinç size seçim yapma ve dolayısıyla içgüdünüzü ayarlama veya değiştirme
fırsatı verir. Gölge, bilinç dışı içeriğin yanı sıra gösterilmeyeni,
güvensizliği ve komplekslerin ardındaki kısmı da temsil eder. Uygulama, kendinizi
derinlemesine anlamanın koşuludur ve bilinçdışının arketipsel sembollerini
kurtarmak yıllar süren öz-analiz gerektirir.
Kişisel
deneyimlerimizde gölgeyle bütünleşmek, bizi neyin üzdüğünün, bir kişinin veya
durumun bize getirdiği duyguların tam olarak farkına varmaktır denilebilir.
O
zaman bu durumun ve duyguların arkasında derin bir korkunun olduğunu anlayabiliriz.
Genel olarak bu korku, kabul edilmemek, sevilmemek, terk edilmek vb. durumları
ifade eder. Genel olarak erken çocukluğumuzda veya anne rahmimizde oluşan çok
eski yaralardan da söz edebilir.
Bir uzman yardımıyla (terapist) bilinçaltına girerek, bazı tekniklerle (birkaç tane var) o yaranızın kökenini keşfedebilir ve bulabilirsiniz. Bilinçaltına girerek, bazı tekniklerle (birkaç tane var) ve/veya başka bir kişinin yardımıyla, o yaranın kökenini keşfedebilir ve bulabiliriz.
Ve
çoğu zaman bu yaralanmanın başımıza gelenlerin yanlış yorumlanması olduğunu
anlayacağız. Çok yaygın bir örnek, terk edilme yarasıdır; annemizin veya
babamızın gerçek motivasyonlarını ve bu karara yol açan durumları dikkate
almadan bizi terk ettiği şeklinde yorumlanırız. Ve biz, sevilmediğimize dair bu
yanlış yorumla, bu duyguları uyandıran ve olup bitenlerle hiçbir ilgisi
olmayabilecek uyaranlara karşı bilinçdışı tepki kalıplarını hayatımız boyunca
tekrarlıyoruz. Tipik olan, başkalarının yaptığı, söylediği veya yapmayı
bıraktığı şeyleri kişisel olarak almaktır çünkü örnekte tekrar terk edilme
tehdidini hissediyoruz. Her şey bilinçsizdir. Bu yüzden ona gölge deniyor,
çünkü onu karanlık bir çantaya bırakarak görmediğimiz için onu görmüyoruz veya
içimizde taşıdığımız acıyı hatırlamıyoruz.
Ancak bunu fark ettiğimizde, anne babamızın o anki bilinç düzeyleriyle ellerinden geleni yaptığını, masum ve küçük olduğumuz için durumu nasıl yorumlayacağımızı bilmediğimizi, ışık tuttuğumuzu ve başka bir yerden anladığımızı anlıyoruz. Bu yara nedeniyle kendimize ve başkalarına verdiğimiz acıyı ve zararı, suçluluk hissettiğimizi kabul eder ve kendimizi affederiz. Tekniğe göre iyileşme, uzlaşma veya ne ortaya çıkıyorsa bazı görselleştirme egzersizleri yaparız. Ve gölgeyle bütünleşebiliriz.
Bütün
varlığın kendisi için tanınması anlamına gelen bireyleşme çalışması, kendi
dinamik yapısının tanınmayan parçalarını bütünleştirmeyi gerektirir, ancak
bunlar gerçeklikte dağılmış oldukları için, o zaman öteki aracılığıyla yeniden
sahiplenme gereklidir, her şeyden önce tehdit edici veya tehdit edici olan
aracılığıyla. Bize itici gelen, korku yaratan ve ulaşılmaz görünen şeyin içinde
bile gölge orada yaşar, çünkü o psişik yapının sadece en karanlık değil aynı
zamanda en aydınlık olanıdır.
Gölgemizi Tanımak
Gölgeyi
tanımak, ruhun sakladığı yansımaları toplamakla başlar ve bu, diğerini olduğu
gibi kabul etme yeteneğini ima eder. Jung şöyle ifade eder: “Biz dünyayı
değiştirmek istemiyoruz. Dünya bu haliyle güzel” sözü, gerçekliği iyileştirmeye
ya da iyileştirmeye çalışmadan, açık bir şekilde kabul etme taahhüdünü, sadece
ona mutlak gerçeklik olarak kendi karakteriyle ilgilenmeyi ima eder.
Daha sonra her gün uyaranların nasıl tekrarlandığını ve onlara tepkimizin nasıl değiştiğini gözlemleriz. Bazen ilk başta zor bir şey ortaya çıkar, ta ki (örnekte) o terk edilmenin acısını çeken içimizdeki çocuğu kendimize sevgiyle affetmeye başlayana ve kendimize sevgi verene kadar. Gölgeyi tanımak ve onunla bütünleşmek kendimize ışık verebilmek içindir. Uyanmak için yaşamlarımızda ihtiyaç duyduğumuz şeylerin bir parçası olarak onu sevgiyle karşılayabiliriz.
Gölge prensip olarak bilinç tarafından kişinin kendisine ait olarak tanınmayan şeydir. Bu tanınmama, egonun bilinçdışı tarafından emilme korkusundan kaynaklanmaktadır, dolayısıyla gölge bilinçdışıyla karıştırılabilir, ancak bunlar aynı değildir. Psişik deneyim, belirli konumları gerektiren kültürel ve sosyal normlara tercihli bir şekilde uyum sağlamak için parçalanmıştır. Bu nedenle kişiliğin çeşitli bölümleri, onlarla daha rahat başa çıkabilmek için dışarıya yansıtılır; öyle ki, bunlar olmadan reddedilebilirler. Bilinçli olarak parçalanma dramı da yaşayabilir.
Bir
hikâye vardır ki, bir adam bir talihsizliğe uğrar ve onu teselli etmek
istediğinde “göreceğiz” cevabı alınır. Sonra büyük bir talih yaşar ve insanlar
onu tebrik ettiğinde adamın ağzından “biz” ve “görüşürüz” sesi çıkar. Bu gerçektir; kötülüğün büyük iyiliğe, büyük
iyiliğin de kötülüğe dönüşebileceği her zaman açık bir olasılıktır. Gölgeyi
bütünleştirmek, şu anda deneyimlemek zorunda kaldıklarımızın sorumluluğunu
üstlenmek anlamına gelir.
Gölge
insan olarak sahip olduğunuz zayıflıklardır. Onu tanımak bu zayıflıkları
kendi avantajınıza kullanmak anlamına gelir. Çünkü ışık doğanlara aittir ve gölge
keşfedilen bir şeydir, onun zayıflıkları insanı kötülüklerden kurtarır. İyilikleri
lehimize kullanabileceğimize göre, gölgemizi tanımaktır asıl meselemiz...
Gölge,
mutlaka birisine karşı değil, şiddeti kendi lehimize de kullanarak şiddete kendimizi
entegre etmek, zevki yaşamakla şehveti bütünleştirmek, kendi fiziksel tepkisini
bilmek, bu şekilde kendi kriterlerimize göre insan öğrenmeden ve kendini pratik
etmeden her şeyi kontrol etmek isteyerek çatışmaya girebilir. Gölgenizi tanıdığınız ve onunla bütünleşme sağlayacağınız güzel günler diliyorum.
